Niks voor mij…
Het valt me altijd op hoe het grootste deel van de mannen over Yoga denkt. Komt sporten ter sprake en breng ik Yoga naar voren dan is de reactie meestal Yoga? Jij?!? Gevolgd door wat gelach, wat zweverige voorbeelden, om af te sluiten met: “Niks voor mij”. Is Yoga voor mannen wel echt iets?
Een paar jaar geleden zou je overigens van mij precies dezelfde reactie krijgen. Dacht ik aan Yoga, dan beeldde ik mij een groep hippie mensen in kleermakerszit op de mat in, ogen dicht en al Om roepend lekker naast elkaar zitten. Om vervolgens op de rug te liggen, uit te rusten en elkaar daarna een knuffel geven voor de geleverde prestatie. Ik hou van aktie sporten: kiteboarden, windsurfen, snowboarden, skateboarden, noem ze maar op. Hangen op een matje hoorde niet in dat rijtje thuis.
Of toch…?
Lynet dacht daar anders over, voelde zich zelfs ook aangetrokken tot dat ‘zweverige’ wat om Yoga heen hangt en is zich daar in gaan verdiepen. Zij volgde lessen, verdiepte zich meer en meer via boeken en het internet en kon daar ook enthousiast over vertellen. Die kleermakerszit zag ik voorbij komen. Het liggen op de rug ook. Maar wat daar verder gebeurde op die mat was verre van non-aktief bezig zijn. Integendeel zelfs. Het zag er allemaal behoorlijk fysiek uit en zo kwam het dat ik eens mee ging doen. En daarna nog eens en nog maar een keer. Ik merkte dat ik sterker werd, me fitter voelde en dat iedere les voldoening gaf. Daarnaast vond ik dat stilzitten in kleermakerszit eigenlijk ook wel fijn. Je gedachten leeg maken, bezig zijn met je ademhaling, met hoe je lichaam aanvoelt, dat moment van rust. Het liggen op de rug (wat Savasana bleek te heten) voelde ook goed en maakte een les compleet.
Inmiddels had Lynet tegen die tijd een opleiding gevolgd in Costa Rica en gaf haar lessen, die ik dan ook trouw bezocht. Ook bij mij begon het te ‘jeuken’. En na wat aanmoediging van Ly trok ik mijn stoute schoenen aan en wat ik zelf nooit had kunnen bedenken gebeurde, een opleiding bij Yandara Yoga in Mexico! Een fantastische ervaring waarover ik met gemak wat A4-tjes mee kan vullen.
Meer
En dacht ik eerst nog dat verdieping in de poses mijn ding was, ik bleek toch ook behoorlijk open te staan voor al het andere wat Yoga ‘Yoga’ maakt. De verhalen, de 8 limbs, de meditatie, het hele pakket, ik zoog het met gemak binnen.
Om het geleerde in praktijk te brengen kreeg ik ruimte om ook een keer per week les te geven. En daar stond ik dan, als Yoga docent voor een groep, hoe mooi kan het leven soms lopen.
Nu terug in Nederland merk ik dat alles een stuk soepeler verloopt dan verwacht. 5 jaar buitenland is best een behoorlijke tijd en natuurlijk moeten we weer wennen. Maar ik denk dat Yoga ons, meer dan daarvoor, heeft geleerd om in het hier-en-nu te leven. Genieten van de momenten waar je in zit. En dat gaat ons beiden eigenlijk best goed af.
Voor mannen?
Weer even terug naar waar ik mee begon. Yoga niks voor mannen? Ha, dat dacht ik niet! Mocht je zo denken als ik ooit dacht, zet dat dan opzij en doe eens een les mee. Ervaar gewoon eens wat het jou kan brengen. Dat het je (bewezen overigens) mentaal en fysiek sterker maakt. Dat misschien dat meditatie moment wat erbij komt nèt datgene is waar je naar op zoek was. Dat je lichamelijke klachten waarmee je kampt minder worden of zelfs verdwijnen. Je zult overigens merken dat je zeker niet de enige man bent in de studio bij Stoked About Yoga.
En mocht je na die les geen knuffel willen dan is dat helemaal prima. Maar wil je die wel dan geef ik hem je graag!
Frank
